Η ιστορία της πιο κεντρικής πλατείας της Αθήνας, κάποτε στολίδι της πόλης, είναι μεγάλη και γεμάτη περιπέτειες. Έχοντας γνωρίσει εποχές και εποχές, έχει αλλάξει πολλές φορές στο πέρασμα του χρόνου, πάντοτε όμως αποτελεί σήμα κατατεθέν του κέντρου της Αθήνας. Ο «ήλιος» της Αθήνας, με το κυκλικό σχήμα και τις ακτινωτές οδούς Σταδίου, Αθηνάς, Πανεπιστημίου, 3ης Σεπτεμβρίου, Πειραιώς και Αγίου Κωνσταντίνου αποτελεί την καρδιά της πρωτεύουσας.
Η «γέννηση» της πλατείας ξεκινά το 1834, καθώς ο χώρος προοριζόταν για μεγάλα πράγματα ήδη από τα πρώτα πολεοδομικά σχέδια της πόλης. Ο βασιλιάς Όθωνας παραγγέλνει στους πολεοδόμους Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ να κατασκευάσουν εκεί τα βασιλικά ανάκτορα, δίνοντάς της το όνομα Πλατεία Ανακτόρων. Ωστόσο, η τοποθεσία για την ανέγερση των ανακτόρων άλλαξε αφήνοντας την πλατεία ελεύθερη για άλλα σχέδια. Ένα από αυτά η ήταν η δημιουργία του Ναού του Σωτήρος, ως έκφραση ευγνωμοσύνης για την απελευθέρωση του έθνους. Το σχέδιο ανέγερσης του ναού όμως εγκαταλείφθηκε γρήγορα καθώς δεν συγκεντρώθηκαν οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι, αφήνοντας για άλλη μια φορά την πλατεία χωρίς σκοπό ύπαρξης.
Το 1846 από πλατεία Ανακτόρων γίνεται πλατεία Όθωνα προς τιμήν του βασιλιά και αποτελεί το βορειότερο τμήμα το υ περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Τρία χρόνια αργότερα, το 1849, η πλατεία γίνεται ορθογώνια με βασιλικό διάταγμα. Το 1863 λαμβάνει το σημερινό της όνομα, Ομόνοια, για να υπενθυμίζει τη συμφιλίωση των αντιμαχομένων πολιτικών πλευρών μετά την εκθρόνιση του Όθωνα.
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1890 |
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1900 |
Από εκεί κι έπειτα ξεκινά η περίοδος ακμής της. Η πλατεία περιποιείται, δενδροφυτεύεται και καλλωπίζεται. Αποκτά μια εξέδρα στην οποία κάθε Κυριακή παίζει μια στρατιωτική ορχήστρα. Σιγά σιγά μετατρέπεται σε σημείο συνάντησης της κοσμικής Αθήνας, με δεκάδες ξενοδοχεία
(Excelsior, Μέγας Αλέξανδρος, Μπάγκειον) και καφέ να ξεφυτρώνουν τριγύρω της.
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1903 |
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1930 |
Η κοσμοπολίτικη κίνησή της περιορίζεται το 1930 όταν ξεκινούν οι εργασίες για τον υπόγειο σιδηροδρομικό σταθμό Αθήνας-Πειραιά. Το σημείο αποκτά έναν πιο εμπορικό χαρακτήρα με καταστήματα, ζαχαροπλαστεία, φαρμακεία και μικρά μαγαζάκια κάθε είδους.
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1955 |
Τα έργα ολοκληρώνονται το 1960 με την πλατεία Ομονοίας να μοιάζει με όαση εξαιτίας των σιντριβανιών που κατασκευάστηκαν.
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1969 |
Έκτοτε η διαμόρφωση της πλατείας αλλάζει συνεχώς, το ίδιο και η αισθητική της. Αποκτά τον διάσημο «Δρομέα» ο οποίος αργότερα μετακινείται στη συμβολή της Βασιλίσσης Σοφίας και Κηφισίας απέναντι από το Χίλτον. Σιγά σιγά βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην παρακμή καθώς η πόλη αναπτύσσει κι άλλα κεντρικά σημεία ενδιαφέροντος.
 |
| Η πλατεία Ομονοίας το 1980-1990 |
Το τελευταίο εγχείρημα ανάπλασης της πλατείας έγινε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, δίνοντάς της τη μορφή ενός απλού οδικού κόμβου χωρίς καμία ομορφιά, αφήνοντάς την ένα απλό τσιμέντο, καταργώντας στην ουσία το ρόλο της ως πλατεία.
 |
| Σήμερα |
Απο την
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου