Αξέχαστη ελληνική ταινία του 1962 με μοναδικές ερμηνείες και ατάκες.Παρότι πάντα τύχαινε να ακούσω ατάκες που αφορούσαν την ταινία και ο τιτλος της μου ήταν γνωστός,άργησα να την δω (πριν 2 χρόνια συγκεκριμένα)..
Η υπόθεση έχει ως εξής..Ο Θόδωρος (Μίμης Φωτόπουλος) είναι ένας παλαιών αρχών πατέρας ο οποίος θέλει να έχει υπο πλήρη έλεγχο την κόρη του
Χριστίνα (Σμαρούλα Γιούλη) μη επιτρέποντας της να πηγαίνει σε πάρτυ και θέλοντας να διαλέξει εκείνος τον άντρα που θα παντρευτεί.
Έτσι αποφασίζει να της προξενέψει τον γιό του αφεντικού του,τον Μιχάλη (Κώστας Βουτσάς) έχοντας την εντύπωση πως είναι ο πιο κατάλληλος..
Τα πράγματα αποδεικνύονται διαφορετικά όμως..
Η ταινία είναι γεμάτη με μοναδικές ατάκες..εκτός απο την χαρακτηριστική ''το δίκανοοο'' ,αγαπημένη μου είναι η σκηνή όπου ο Μίμης Φωτόπουλος απευθύνεται στην Νίτσα Τσαγανέα (συζυγός του στην ταινία) και της κάνει σχόλιο για τη μύτη της..
Επίσης πολύ καλή είναι η ερμηνεία της Αντιγόνης Κουκούλη στο ρόλο της Ρούλας,της κοπέλας που μένει μαζί με τον πατέρα της (Χρήστος Τσαγανέας ) στην ίδια πολυκατοικία με την οικογένεια του Θόδωρου και είναι πιο ελεύθερη και μοδάτη..
Γέλασα με τον διάλογο που είχε με τον Φωτόπουλο...
''-κατά τον ρουν των γεγονότων''
''-γιατί πήγες στα πεύκα Ρούλα;κάμπια ήσουνα;''
Γέλασα και με την ερώτηση του Φωτόπουλου στην κόρη του,όταν του ανακοίνωσε πως αγαπάει άλλον και όχι το Μιχάλη που της προξένευε..
Γιούλη: Ε, λοιπόν, αγαπάω άλλον.
Φωτόπουλος: Άλλον; Ποιόν άλλον;
Γιούλη: Τον Μάκη.
Φωτόπουλος: Τι είναι αυτό το ''Μάκη''; Όνομα δεν έχει; Όνομα αντρίκιο! Πως λένε Κώτσος, Μήτσος, Παύλος, Μάρκος... Ιορδάνης εν ανάγκη.
Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά στις 15 Οκτωβρίου 1962 και αποτελεί διασκευή του ομότιτλου θεατρικού έργου των Τσιφόρου-Βασιλειάδη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου